Hafta başından bu yana Philip Glass'ın eşsiz tınıları eşliğinde Richard Yates'in Revolutionary Road'una kendimi kaptırıp günümün iş dışındaki saatlerini Frank ve April Wheeler'la geçirir oldum. Marie Claire Italy'nin Mayıs sayısında yayınlanan moda çekiminin bana April'i hatırlatması da şaşırtıcı değil bu şartlar altında. Kocasından, banliyöde geçen hayatından, oynadığı mutluluk oyunundan sıkılmış April, bu çekimde vücut bulmuş adeta.
Böylece, melankolik renklere sahip bu karelerin fotoğrafçısı da yeni keşfim oldu. Wendy Bevan'ın sadece Polaroid kullanarak yakaladığı bu inanılmaz fotoğraf kareleri akla Sarah Moon'un hoş romantizmini getiriyor.
Revolutinary Road'dan:
"...But the worst part-the worst part of the whole weekend, if not of his life to date-was the way April was looking at him. He had never seen such a stare of pitying boredom in her eyes. It haunted him all night, while he slept alone; it was still there in the morning, when he swallowed his coffee and backed down the driveway in the crumpled old Ford he used for a station car. And riding to work, one of the youngest and healthiest passengers on the train, he sat with the look of a man condemned to a very slow, painless death. He felt middle-aged."
*Başlık, Philip Glass'ın 'The Hours' filminin
soundtrack'indeki parçasına ithafen...
No comments:
Post a Comment